علامه حسن زاده آملی در جلد 2 صفحه 516 کتاب عيون مسائل نفس و شرح آن ، می فرمایند: « بدانكه شجره طوبى صورت تمثل ايمان است و اصل و ريشه آن در قلب حضرت خاتم صلى الله عليه و آله ثابت است و فرع و شاخه آن در آسمان است و پيوسته ميوه هاى خود را به اذن ربش مى دهد، و هر مومنى شاخه اى عظيم از آن مى باشد.

و در مقابل آن زقوم قرار داد: أَذَلِكَ خَيْرٌ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ ﴿۶۲﴾ إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِّلظَّالِمِينَ ﴿۶۳﴾إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِي أَصْلِ الْجَحِيمِ ﴿۶۴﴾ طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُؤُوسُ الشَّيَاطِينِ ﴿۶۵﴾ آيا از نظر پذيرايى اين بهتر است‏يا درخت زقوم (۶۲) در حقيقت ما آن را براى ستمگران [مايه آزمايش و] عذابى گردانيديم (۶۳) آن درختى است كه از قعر آتش سوزان مى‏رويد (۶۴) ميوه‏اش گويى چون كله‏هاى شياطين است (۶۵)

در كافى از امير المومنين (عليه السلام ) آمده : طوبى شجره اصلها فى دار النبى صلى الله عليه و آله و ليس من مومن الا و فى داره غصن منها الحديث

يعنى : طوبى درختى است كه ريشه آن در خانه پيامبر صلى الله عليه و آله است و هيچ مومنى نيست ، مگر اين كه در خانه اش شاخه اى از آن است .

و در وافى آمده است : تاويل طوبى علم است ، زيرا هر نعيمى در بهشت مثالى در دنيا دارد، و مثال شجره طوبى شجره علوم دينى است كه ريشه آن در خانه پيامبر است كه مدينه العلوم است و در خانه هر مومنى شاخه اى از آن است الخ ».